Ağlama,çok az şey var
ağlamak için
düşün bakalım
nelere ağladın ve kabul edilemez
dedin,ya geçen zaman
unuttun o ağladıklarını
hatta neden ağladığını
ağlanacak gerçek acılar
elbette var
ve yıllara göre farklarıda
çocukluk yıllarında ağladıysan
en acısı ana acısı
ve sonra baba
hele zamanasız ve ani ise hiç
ama hiç unutulmaz
dedeler neneler de hayatın içinde
acı birer kayıp
gençlikte en büyük acı
sevğilinin kaybı
yıkar insanı unutulmaz yıllar boyu
vede evlat acısı
kimseye yaşatmasın hayat
bu saydıklarımı
onun içi boşa ağlama
açta kalırsın biryerlerinde kanar
ama unutursun geçer gider
kazanırsın kaybedersin geç bunları
hayat bir yol her yokuşunda
ağalamak çare olmaz
bazen içe atmalı ve üstüne
gitmeli tüm olumsuzlukların
kazanmak için başarmak için
işte o zaman agla hıçkırıklarla
hakettiklerin için başarın için
içine attıklarını dök çağlasın aksın
hayat ağlanacak acıllar karşına
hiç çıkartmasın benim küçüm kızım
hadi sus artık ağlama bende yanındayım
Anan da...........
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 23:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/10/aglama-215.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!