ağlama Şiiri - Ali Atmaca

Yaran derindi bilirim
Yolun uzaktı
Sussan camlar kırılırdı içinde
Susmasan yüreğin
Ya geç kalınmış saatlere kanardı yüreğin
Ya da yeni emekleyen çocuklar gibi koşmak isterdin
Koşamazdın ki
Her defasında düşüp
Her defasında yürümeyi dahi bilmeden
Hep koşmak isterdin
Hep koşmak üzre içlenip
Koşmak isterdin...

İlle de ebemküşağına takılırdı ayak bileklerin
Ağlardın
Gözlerin damla damla kan olurdu
Melek olurdun
Ağlardın
İçine bir hüzün dolardı
Bir düş kurardın
Adını ben koyardın
Ben bilirdim
Ama sen anlatmazdın
Şakağına düşen yağmurları saklardın
Ben bilirdim
Senin ülkende bulutlar ağlamazdı
Sen ağlardın
Yalnızlıktan usanmış yalnızlığa inat
Sevda dolu bakışlarla
Sen ağlardın
Yüreğinde bir mermi patlardı
Bir katil öper ya annesini
Öldürmeden önce
İşte öyle ağlardın