Aramıza bu kentleri ben koymadım inan
Sıra dağları da ben yaratmadım..
Ben de senc ileyin öyle suskun
ve umut doluyum.
Gözyaşları bana ayrılığı betimler
Biz ayrılmadık
Sakın ağlama...
Orada,
O kentte
Senin yanında yaratıldım ben..
Bilmezsin...
Beni sende buldum.
Ben sende en mutlu insan oldum...
Beni sev, beni bırakma..
Sen benim HERŞEYİMSİN......
Anam, babam, bacım, abimsin
Sevgimsin.
Bugünü bırak
Seninle yarınlarımız var.
Seninle, çıkarsız sevmenin bilincine ulaştık biz.
Şimdi de beklemesini bilelim.
Sakın ağlama...
Seninle yaşanılacak bir yaşam var önümüzde...
El ele gezdiğimiz,
Omuz ömuza yürüdüğümüz
günlerin anısı için..
Gülücüklerle geçen anlarımız için
Ne olur ağlama..
Hiç ağlama
Kayıt Tarihi : 9.11.2008 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Göknil](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/09/aglama-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!