Ağlama Şiiri - Ufuk Yöney

Sana yazıyorum dilimde eskimeyen şarkılarla
Gelip yakana yapışmış bir vedayı silkeliyorsun

Biliyorum

En az benim kadar korkuyorsun belki ağlıyorsun
Çünkü yüreğini tuttum avuçlarımda, gözlerini
Varlığında neler yapacaksam onları yapıyorum şimdilerde
Bakma öyle sen de yapıyorsun
Her gece birbirimize uyuyoruz
Ve sabah kendimize veda ediyoruz

Etme

Savruluyoruzya güz yaprakalrı gibi
Tutunduğumuz her yerden süpürülmüşüz
Sen hep bahar dalı benim için
Bütün gün doğumlarında yeniden açan
Sarhoş yağmurlarda yapraklarına su yürüyen
Ömrümün en gizemi deli delhizi
Susuyorsun ya şimdilerde

Susma

Belki bu zamanda yahut bildiğimiz hiçbir mekanda
Ama mutlaka ve mutlaka
Dayanacak avuçlarımız avuçlerımıza

Korkma

Salı günleri yavan çarşambalar sefil
Beklesemde geliyor beklemesemde
Nar hüznü aklıma düştüğünde gözlerin
Patlatıp tokatını kaçıyor ensemde
Gülmeni istiyorum geçen her dakikada daha fazla
Daha fazla sevinmeni

Ağlama
...