DUYUN DOSTLAR
Gönül bahçesinde, güllerim soldu
Tam gülecek yerde, dert çile buldu
Belli ki dünyada, zamanım doldu
Geldim gidiyorum, duyun be dostlar
Sağlamsa kişinin, temelde özü
Her gittiği yerde, dinlenir sözü
Hayatta güler mi, garibin yüzü
Geldim gidiyorum, duyun be dostlar
Kalan sevgidir, bilsin cümle alem
Hayat çok acımasız, nerden bilem
Derdimi diye cem, yazarsa kalem
Geldim gidiyorum, duyun be dostlar
Garibe yaşam yok, tek bunu çözdüm
Hep kafama taktım, kendimi üzdüm
Ağladım ağladım, bu candan bezdim
Geldim gidiyorum, duyun be dostlar
(1274) Ekim 2019
Şair Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 11.3.2020 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!