Ağladın Yalnızlığına..

Küçük bir tohumdun kayalık alanda sarp yamaçlarda
Kızgın güneş yakmıştı bir yanını bir avuç suya muhtaç
Öfke dolu söylenirken çıktım karşına sen bana baktın
Ağladın yalnızlığına tıpkı ben gibi bir tutam nefes verdim.

Filiz verdin yılmadın sert rüzgarlara inat serpilirken o anda
Gösterirken yüzünü ay ışığında kırmızı rengin sardı birden
Baş döndüren kokun geldi gecenin karanlığında yatağıma
Uyandım sana döndüm yalınayak kan revan bir biçimde..

Gölgen oldum kavurucu sıcaklıkta öperken serinlettim
Uçarken polenlerin kuş gagasında yeni aşka yelken açtı
Süzerek baktın öyle nazlı yar edasıyla konarken tepelere
Çoğalırken bölgelerde turuncu bir yaprak oldun ormanda..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
16/09/2011