acıtıyor içimi gizlediğim dertler
sökün uzak ayları içimde
bugün güneş soğuk esiyor
bir gidene ağladım
bir de yüreğime.
uzaktayım sanki
üstüme çökmüş ölüm
dünya dönüyor tersine
bak özlem birikiyor hiç durmadan
yüreğime.
mevsimler neden hep geride kalır
gidenin dönmemesi
ölümün soğuk yüzü gibi.
umudum güneş olsa
yanı başımda kalsa
güneş gündüz değil de gece doğsa
aradığım umudu bulur muydum.
nazar değdi hüzünlü gülüşüme
gündüzüm karıştı yine akşama
hayal oldu düşlerim
adım oldu ölüm
anlatır dururum suskunluğumu.
bulanık ağlıyor yüreğim
hayallerim yine karma karışık
ben gidene ağladıkça
güneş hep soğuk esiyor...
Hüseyin YANMAZ
31/03/2013
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 15:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Yanmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/01/agladim-yuregime.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!