Kendi ekseni etrafında dönmeyen bir dünyada yaşamayı çok isterdim
Mevsimler hep sıcak kalsa
Hiç kış gelmese
Üşümesek
Üzerine hiç tükürülmemiş bir toprağı avuçlamayı çok isterdim
Koklamayı ve yağmuru beklemeyi
Ceylanların su içtiği bir pınara başımı sokmayı çok isterdim...
Islanmayı ve su içerken vurulmayı...
Acılar üzerime yüklendi
Sonra yere düştü martılar
Ellerimle topladım birer birer
Umutlarını...
Ben uçmak istedim o an
Dünyayı gökyüzünden sarkarak izlemenin hayalini kurdum
Anladım ki uçabilmek için bir çift kanada sahip olmak yetmiyor
Rüzgarın da seni özlemesi gerekiyor ayaklarını yerden kesilebilmesi için
Anladım ki rüzgar bugün de esmeyecek
Güneş doğmayacak bugün
Belki de hep karanlık kalacak dünya
Uyku nedir bilmeyecekler
Bulutlar parçalandı o an
Bi şimşek çaktı ki anlatamam
Tam yağmur yağacak derken
Gözlerimden bir damla gözyaşı aktı
Ağladım ve ıslandı gözlerim
Yanıma gel
Otur
Sana içimi dökeyim
Sen de bana bir günlüğüne de olsa cebindeki mutluluğu ver
Elini uzat
Dokun
Sana kendimi göstereyim
Kayıt Tarihi : 29.1.2021 22:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!