Pısırık bir çocuk tanıdım, masadaki suyu bile dökmeyi bilmeyen..
Şiirlerini süsleyen aptallıklarıyla sevdiğim..
Bir çorbaya 3 ekmek isteyen çocuğu,
Annesinden korkup altına işeyen çocuğu..
Her tebessümü Aşk sanan aptalı.
Sıradan yaşamak adına hayatı sallayan,
Boş hayaller peşinde dolu dizgin koşanı.
Özledim yeşilini kurak topraklarıma emanet edeni.
Özledim elleri saçlarıma değmişçesine ağartan düşünceleri.
Ağladım kaleminden dökülenlere,
Başkalarının kahkahayla güldüklerine.
Kayıt Tarihi : 4.8.2012 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!