Ağladım çocuk Şiiri - Suna Baş Şimşir

Lazı, kürdü birbirine düşürene,
Toprağıma göz dikenlere,
Bebeğimi kurşuna dizenlere,
Ağladım çocuk hep ağladım.

Atamaz kimse seni atam, benim bu yüreğimden,
Ben Çanakkale'de doğdum, kurtuluş bedenimden,
Göğü beyaz yaptım, yeri kırmızı renk ilen,
Ağladım çocuk, ay yıldızımla uğraşanlara ağladım...

Kızını, oğlunu eğitme dediler bana,
Salacakmışım onları ovalara, dağlara,
İzin verir mi sanıyorsun sen, öğretmen ahmet, ayşe buna,
Ağladım çocuk, adam olmayan adamlara ağladım.

Ben zeybek oğlu, çerkez kızı, türk evladıyım,
Gücüm kitap, cehalettir savaşım,
Uyuşturucuyla uyuşmaz, ne adım, ne kanım,
Ağladım çocuk, sokakta yatanlara ağladım.

Kanım şehit kanıdır, soyum türk şanıdır,
Ne ecnebi bitirir beni, ne kahpe kurşun bedenimi,
Gördün mü cihanda, böyle kenetlenmiş bir milleti,
Ağlarım çocuk boşa uğraşanlara ağlarım.

Kürdü, lazı, çerkezi, alevisi, sünnisi,
Horonu, halayı, çiftetellisi, elele oynar hepsi,
Askeri, polisi, memuru, işçisidir, bu memleketin sesi,
Bu aşkla,bu sevdayla yanarken çocuk,
VATANIMA ÖNÜNDE DİZ ÇÖKER, ÖLENEDEK AĞLARIM...