Hatalarım oldu gençlik çağımda
Nazıma sarıldım ağladım ana
Bir çiçek yetirdim gönül bağımda
Özüme sarıldım ağladım ana
Kendim inanmıştım kendi doğruma
Derman bulamadım gönül ağrıma
Siyah saçlarımı bastım bağrıma
Sazıma sarıldım ağladım ana
Benim imtihanım ağır ölçüldü
Bu genç yaşta gam köprüsü geçildi
Seyidimin yaraları açıldı
Sızıma sarıldım ağladım ana
Gözüm görmez, ayaklarım yoruldu
Birden dizlerimin bağı kırıldı
Duygu anne diye bana sarıldı
Kızıma sarıldım ağladım ana
Felek kırdı dallarımı solmadan
Vedalaştım yirmi beşim dolmadan
Gençliğimden muradımı almadan
Bezime sarıldım ağladım ana
Binali sen kendin Âşık sayarsın
Gün gelir ki bu dünyadan doyarsın
Bu destanı okudukça diyersin,
Arzu’ma sarıldım ağladım ana
Kayıt Tarihi : 18.7.2012 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
VAN DEPREMİNDE BİR YEĞENİM OĞLU VE KIZIYLA BİRLİKTE ENKAZ ALTINDA KALARAK CAN VERDİLER, BU ŞİİRİ ONLARA YAZDIM
![Binali Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/18/agladim-ana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!