Bütün pencerelerini kapattım içimin.
Yüreğime dokunanlar dışarda kaldı.
Sadece gizlediğim sevdamı sevdim.
Usulca,sessizce ve kimsesizce sevdim.
Sonra;
Günaha batan tüm kirliliğim için ağladım.
Öylesine ama ölesiye ağladım.
Bu can, çıkana kadar bedenden,
Nefsimin nefesi kesilesiye kadar ağladım.
Pembe güller mor menekşelere düşesiye..
Sol yanımın ateşi yükselesiye kadar ağladım.
İçimi kurtarılmış bölge ilan ettim.
Şimşekli bir gökyüzünden boşalırcasına ağladım.
Bir yerlerde martılar vuruldu.
Çiçekler öksüzleşti.
Yaşadığım kadar vardın artık sen.
Ya hafızamdaki anılar ya da hayallerimdeki ümittin.
Hatta kırmızı bir masalda
Pişmanlık dolu bi zaman dilimiydin.
Yasemin Çalışkur
Yasemin ÇalışkurKayıt Tarihi : 12.3.2012 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Usulca,sessizce ve kimsesizce sevdim.
anlamlı güzel dizeler ..tebrik ederim tampuan veriyorum saygılarımla
Ağlamak ama için için ağlamak kimse duymasın diye gizlice ağlamak,hele birde gülerken ağlamak varya işte en dayanılmaz ağlamadır o.Bir taraftan mutluluk pozları veririken dudağınıza yapışan sahte gülmsemeler eşliğinde içinizde kopan fırtınlar kemirir tüm benliğinizi.
Yok yok bence açık açık ağlamalı insan,yani utanmadan evet bende ağlarım,çünkü bende insanım diyebilmeli.
Sevgili şairemiz bu şiirinde aslında ağlayamadığını anlatmış bize,içinde kopan fırtınlarada öksüzleşen tüm duygularını paylaşmış bizlerle ama yine çok sevdiğinden olsa gerek sessizce,ve fakat derinden bir feryat duyar gibi oldum ben bu şiiri okurken..
Yinede ağlamak gereklidir bence umarsızca ağlalmalı insan başkaları ne düşünür yada ağlamak beni diğer insanşarın karşısında küçülütür demeden ağlamalı...
Yasemin hanım kalemin daim ilhamın bol yolun açık olsun
Baki selamlarımı bırakıyorum
TÜM YORUMLAR (11)