Ağladım Şiiri - Yücel Karakılıç

Terkettiğin günü, yas ilan ettim,
Matem tutup, karaları bağladım.
Hasretinle kendimi talan ettim,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.

'Hayır doğru değil, olamaz' dedim,
Çıldırdım, haykırdım, sabredemedim,
Ne laftan anladım, ne söz dinledim,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.

Fırtınalar koptu, yufka özümde,
Sular seller çoştu, iki gözümde,
Hıçkıra, hıçkıra elim yüzümde,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.

Hatıran akıyor her göz yaşında,
Damla izleri var sokak taşında,
Köprü altlarında, köşe başında,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.

Yükledin omzuma bunca vebali,
Parmakla gösterdi beni ahali,
Memesi kaybolmuş bebek misali,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.

Sen söyle! Yaptığın reva mı, hak mı?
Sevipte, saadet beklemek çok mu?
Ya! Kadın değilmisin, vicdanın yok mu?
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.

Kahrımdan, saçımı başımı yolup,
Ah çekerek, yüreğimi dağladım.
Erkekliği ayak altına alıp,
Çocuk gibi, hüngür hüngür ağladım.