Ağladım Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

Öyle bir doluyum ki öyle bir doluyum ben,
Az önce anneciğim, ölmüş gibi ağladım.
Kuytularda gizlice, duvara karşı cebren,
Gözyaşım yüreğime, dolmuş gibi ağladım.

Önümden geldi geçti. sevdaya doğru aktı.
Kın gibi bakışını, tuttu göğsüme çaktı,
Öyle derin baktı ki, öyle bir derin baktı,
Kalbimin ortasını, delmiş gibi ağladım.

Anlatamam sevdayı, kör olmuş gözlerime,
Düşer miydin yağmurda, kaybolan izlerime,
Olduğum yere çöküp, kapatıp dizlerime,
Gözlerimin pınarı, selmiş gibi ağladım.

Öz yaşım kırk beş cebir, gönül yaşım yüz elli,
Kader buradan sonra, dönmeyecek çok belli,
Ne bülbülden fayda var, ne gülümden teselli,
Baharda gonca gülüm, solmuş gibi ağladım.

Gülmeye çalışsam da, sızısı çok derinde,
Kim olsa ağlamaz mı, olsa benim yerimde,
Saatleri bilmesem, çabuk geçti derdimde,
İbreler yelkovanda kalmış gibi ağladım

Ağlama Kahıroğlan, herkes geçer bu demden,
Muhabbetim yâredir, ari değil geçimden,
Aldım ele sazımı, hem söyledim içimden,
Neşet babam üstadım, çalmış gibi ağladım.