Ufacıktım ben dün gece düşümde
Hayırlara yorup yorup ağladım
Uykum kaçtı taa gecenin üçünde
Efkârlanıp durup durup ağladım
Şu ömrümün hazanının başında
Yirmi değil tam kırk iki yaşımda
Bir de baktım siyah yoktu saçımda
Bin bir hayal kurup kurup ağladım
Bildirmedim hiç kimseye yasımı
Ziyan ettim seneleri, yaşımı
Anlayınca şu akılsız başımı
Duvarlara vurup vurup ağladım
Para ile satılırsa bir hayat
Çocuklukla gençlik olsun safahat
Bende miydi kaderde mi kabahat
Vicdanıma sorup sorup ağladım
Felek öyle yük sardı ki belime
Anlatamaz ne söz ne de kelime
Eski resimleri alıp elime
Bir sigara sarıp sarıp ağladım
Şimdi olsa neler neler yapardım
Ne hataya ne gaflete sapardım
Annem olsa kucağına yatardım
Ağıt yakıp sayıp sayıp ağladım
Bir akşam güneşi sensiz batarken
Dertlerim göz yaşı olup akarken
Yazdığın mektubu her gün yatarken
Yüzlerime sürüp sürüp ağladım
11.08.1994
Aydın AhmetKayıt Tarihi : 16.12.2024 12:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!