Mecnûn ki leylâ aşkına çöllere düştü
Leyla ona bakmadı oturdum ağladım
Ferhat ki şirin için dağları delip su getirdi köyüne
Şirin onu bir bardak suyla zehirledi
Oturdum ağladım
Bülbül o güzel sesiyle her gece şarkılar yakarken güle
Gül onu öldürünce oturdum ağladım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta