Ağladım Şiiri - Murat Gezici

Ardın sıra baka kalmanın hüznü
Gidişini izlemek bir başka güzel
Kalman zordu ve hep beni vurdu
Sana alışırım diye korktum ağladım.

Bir şarkısın dudaklarımda fısıldayan
Göğümde yıldızımsın parıldayan
Gittiğinden beridir ardınca bakakalan
Bir bebek gibi susmadan ağladım

Dualarımın başrolüydün gitme diye
Yeter ki beni sev bir tek beni sev diye
Allah'a yalvarırken ver artık ver diye
Başımı secdeden kaldırmadan ağladım.

Esaretteyim kara gözlerinin içinde
Zindanların en karanlık köşesinde
Düşünürken seni her gecenin seherinde
Kirpiklerin kaşına değer diye ağladım.

Gülüşünün hıçkıran sesi özlemimde
Umutlarım sarılmış saçlarının her telinde
Sararmış yapraklar var senden geride
Aşkın çınar gibi ağacını kurutmana ağladım.

Boşaymış demedim senden sonra da
Helal ettim bütün haklarımı da
Bilmeni istemedim bu gizli sevdayı da
Bilsen de ne fayda dedim ağladım

Fırtınada bıraktın geri kalan ömrümü
Sokaklara attın yarım kalan öykümü
Ne bir sestin ne bir ümit kahrettin gönlümü
Sensiz geçen ömrümün bahtına ağladım

Diyarlar gezdim seni unuttum sandım
Gecelere gündüzler ekledim sandım
Bir tek kahrını içimde hissedip yandım
Seni unutamadığımı haykırıp ağladım.

Bitenler içinde yok oldu dost bildiklerim
Gelmedi sesime gel dediklerim
İnmedi tepemden değer verdiklerim
Feleğin bahtıma yazdığına ağladım