Ağladım Şiiri - Adem Kalınsaz

Umutlarım suya düştü
Ay ışığında okudum;
Gördüğüm sadece bir düştü
Yaşıyorduk,
Beraberdik,
Mutluyduk.

Ayrıldık
Asırlar girdi aramıza
Asırların yükü girdi.
Sırtladık, göğüsledik
Yas tuttuk
Gizli gizli âh çekip ağladık
Serencâmımız arşı kapladı
Yıldızlar, bulutlar karardı
Melekler ağladı
Rahmet yağdı
Ben ağladım.
Balıklar ıslandı
Kader üşüdü
Menekşeler küstü
Ben ağladım,
İkimizin yerine.

Yağmur yağdı
Tan yeri ağardı
Âfâk bulandı
Hayat yeniden yandı
Ben ağladım.
Kar yağdı
Ben ağladım.

Çocuk kaydı, düştü
Hayatın tâ ortasına,
Yem düştü balıkların oltasına
Ben yine sensiz, sessiz ağladım.
Çünkü yokluğundaki varlığa,
Hasret kaldım.

(21 Ocak 1999)