Ağladım
Ölmek için doğan bebeğe
belli ki o da biliyordu bu sebepten
doğarken ağlıyordu.
Ağladım
Sokakta aç, biçare gariplerin
karnı tok, ruhu boş insanlardan
merhamet bekleyen dilenciye.
Ağladım
Bir gün yalan olup, yok olacak aşka
sunmak için, aşığın dalından kopartıp
kurumaya mahkûm ettiği güllere.
Ağladım
Dünyada herşeyi görüpte
kanatlarının güzelliğini göremeden
ölmeye mecbur kelebeklere.
Ağladım
Duvarlarına " Adalet mülkün temelidir"
yazdırıpda , insanların haklarını
sömürmekten başka ilke edinmemiş
İnsanlık yoksullarına..
Anladım
Bu dünyada ne kadar insansan
O kadar ağlamaya esirsin..
Kayıt Tarihi : 23.8.2023 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değil mi; ağlamak sadece analara yazılmıyor, bazen çocukların da anaları ağlıyor! Kalemin kavi olsun.
Çok teşekkür ederim..
Ağlıyorsam ne büyük nimet
belli ki bir kalbim var.
Tebrikler
Aynen, katılıyorum.Kalbi varsa tabi.. Çok teşekkür ederim.
beğeni ile okudum
güzel demişsiniz
TÜM YORUMLAR (5)