Ağladım Şiiri - Kemal Arslan 2

AĞLADIM
Bugün Nisanın on dördü
Rumi 1/ Nisan
köyümde baharın ilk ayı,ilk günü.
yamaçlardan kar suları şırıldar,
ve hırçın dereler, çaylar.
anamın beyanı doğum günüm
alaca karanlıkta
ve idare lambası ışığında,
kıçıma bir şaplak, ilk sesim
ağlamışım.
bugün yüdüm günün anısına
ayaklarım dolanıyordu ki
çarptım yaşadıklarıma
Güneşi anam doğurur ve
ben yakalarım dağın doruğunda
ve kar kar çiçeğine direnir nergis
Sonra döven çevirme,sürü gütme,
bir de bostan hırsızlığım akşamın
alaca karanlığında ve
babamın şamarı
ağladım
Sonra ilk,orta lise ve
Üniversite
Delikanlılık,tam okunduğu gibi.
İlk aşk,güzeldi
sürmedi, ağladım,yürüdüm.
bu kez yapamadıklarıma çarptım.
ukde,ukde ukde
daha kaç nisana.
zamana çarpıldım,yaş iki otuzbeş
üstü
batmakta olan Mu Karası
elimde beş benzemez,son Tango
ağladım!
Kemal ARSLAN