Usul usul eserken o deli rüzgar
Bendim geçen kapınızdan dün gece
Oynaşıp dururken yerde yapraklar
Bendim ağlayan sana gizlice.
Göremedim yüzün gülüşün nerde
Camlar buğulu çekilmiş perde
Pencerene karşı ben aynı yerde
Yad edip eski deme ağladım .
Uzatsam elimi dikenli teller
Acımı ne bilsin sevmeyen eller
Tarumar gönlüme ektiğin güller
Bülbülü andım sana ağladım .
Söz geciremedim inan kalbime
İsmindir dolanan heran dilime
Bakıp yarısı yırtık resmine
Seni düşündüm bana ağladım.
Senden gayrı deva olmaz bu cana
Bir yaprağın yenik düştüm Hazana
Minnet etmez iken yonca reyhana
Beni öldüren güle ağladım.
Kayıt Tarihi : 23.1.2021 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Özgür Esenkal](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/23/agladim-260.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)