AĞLADIM.
Yine çıktım özlediğim dağlara
Ilgıt, Ilgıt esen yele ağladım
Baharını görmediğim çağlara,
Çayıra, çimene, güle ağladım
Boz serçeler cıvıl cıvıl uçuştu
Gül kokusu rüzgâr ile buluştu
İki serçe bir lokmayı bölüştü
İnsanoğlu'ndaki hâle ağladım.
Oturdum bir garip taşın üstüne
Yaş dolandı gözümde yaşın üstüne
Yıllar nakış örmüş kaşım üstüne
Aylara, mevsime, yıla ağladım.
Uzandım gölgesine bir çınarın
Başında göründü çoban pınarın
Kaval sesi bağrını deldi dağların
Gözlerimde coşan sele ağladım.
Halil İbrahim Kocaman
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 18:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Kocaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/23/agladim-257.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!