Çaresi yok derde düştüm
Başa yaslandım ağladım
Aşması zor dağlar aştım,
Taşa yaslandım ağladım.
Gözlerimde yaşım bitti
Eşim dostum hepten gitti
Hak diyenler yemin etti,
Hak’ka yaslandım ağladım.
Yare gitmez oldu yolum
Çile doldu sağım solum
Dedim ki ben nasıl kulum?
Kula yaslandım ağladım.
Düşsem bile kimse tutmaz
Gece olsa Hacı yatmaz
Bat demekle insan batmaz,
Sana yaslandım ağladım.
DOĞANAY’ım görmediniz
Neden selam vermediniz
Has bahçeye girmediniz,
Dala yaslandım ağladım.
Kayıt Tarihi : 22.9.2019 17:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Doğanay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/22/agladim-250.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!