Gözyaşıyla aşka verirken hesap
Divane gönlümden sordum ağladım
Kendi âlemimde sayıldım musap
Alnımın yazısı gördüm ağladım
Yaşıyorum ama sanma ki sağım
Bitip tükenmekte en güzel çağım
Elimdeki resmin tek sığınağım
Yâr diye sineme sardım ağladım
Ele güne karşı kalırken mahcup
Olamadım gitti gönlüne mahbup
Islanırken veda ettiğin mektup
Efkârla yüzüme sürdüm ağladım
Hasret ateşiyle yanmışken içim
Ölesiye sevmek en büyük suçum
Kar tanesi gibi ak doldu saçım
Aynalara karşı durdum ağladım
Bilmem hasretinle kaçıncı sene
Öfkemi haykırdım bugüne düne
Kaybolan umuda bakmadan yine
Mutluluk hayali kurdum ağladım
Koca çınar iken döndüm sefile
Acılar eğnimde en son defile
Erkekler ağlamaz dedim nafile
Keçi inadımı kırdım ağladım
Murat Gökçe Karsî
15.02.2018
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 00:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!