Ağladım Şiiri - Abdullah Tanrıkulu 2

Sustum öylece
Dönüp etrafıma baktım
Bakarken hüzünlendim
Gözlerim hafiften nemlendi
Aniden duygulandım
Hayatı bir film şeridi gibi
Gözlerimin önünden geçirdim
Sevdalarım, aşklarım
Dost yarası olan
Hatırladıkça kalbime batan
Platonik kazıklar
Tam da o esnada
Süzülüverdi iki damla yaş
Ardından iki damla daha
Düşündükçe dökülmeye başladı
Hiç de durmadı
Ben düşündükçe yaşlar aktı
İçimdeki bölünmüş vadileri
Yararak aktı
Savruldum birden maziye daldım
Hataları yanlışları hatırladım
Keşkelerle yüzleştim
Riyakâr hayatla
Feleğimle
Düştüğüm şu halimle yüzleştim
Yüzleştikçe gözlerimden yaşlar döküldü
Durduramadım
Kaybettiklerim aklıma geldi
Ölenler, sakat kalanlar
Sefaletle mücadele edenler
Sefasını sürenler
Hepsini düşündüm
İnanmadığım halde
Hepsine gözyaşı döktüm
Sonra derin bir of çekip
Ranzama uzandım
Zulamdaki cigarayı çıkarttım
Çakmağımı çaktım
Derin derin ciğerime çektim
Ürkek bir ceylan gibi
Ellerim titrek halde
Sonra tekrar ağladım
Bu defa hıçkırıklara boğuldum.
Esaret tribine girmiş gibiydim
Sonra yorganı başıma çekip
Sessizce uyumaya çalıştım
Gözyaşlarıma bakarak
Utandım
Gözlerimden utandım
Yaşadıklarımdan utandım
Sonra yine ağladım
Tüm gece
Tıpkı doğduğum gün gibi
Ağladım.

zengezur net