Ağladım Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Ağladım

Köyümün hasreti içime doldu
Efkarla maziye daldım ağladım.
Kabaran yüreğim tutulmaz oldu
Gözümün yaşını saldım ağladım.

Yerinde durmuyor yaşlı simalar
Mimikler değişti, tatsız imalar
Gençliğin gözünde farklı temalar
Değişen huyları bildim ağladım.

Gençlik bir allame, hepsi uçuyor(!)
Her güne yeni bir sayfa açıyor,
Üç günlük gelinler şehre kaçıyor,
Yaşlıdan duayı aldım ağladım.

Daracık sokaklar harabe olmuş,
Haneler neşesiz, yüzleri solmuş,
Çalı, çırpı, diken yollara dolmuş,
Gözümü bir daha sildim ağladım.

Çürümüş çatılar kendini saldı,
Böcekler duvarda pozisyon aldı,
Çayırlar kapıdan içeri daldı,
Otları elimle yoldum ağladım.

Islanmış duvarlar bir bir eriyor,
Kırılmış camlardan kuşlar giriyor,
Hanenin sahibi nerde soruyor,
Bir takvim yaprağı buldum ağladım.

Ne koyun sesi var ne de bir düve,
Baykuşlar tünemiş yıkılmış eve,
Tahtayı yiyerek bitirmiş güve,
Çaresiz bir halde kaldım ağladım.

Taşıyan kalmadı çeşmeden suyu,
Yosunlar bağladı asırlık kuyu,
Örülmez olmuştur keçinin tüyü,
Her gece uykumu böldüm ağladım.

Nahırı bayıra kimler salacak?
Sığırı kapıdan yoktur alacak,
Bir çoban kalmadı kaval çalacak,
Oturdum sazımı çaldım ağladım.

Der Hoşoğlu, şimdi gitme zamanı,
Hayatı bir yerden gütme zamanı,
Bir ömür hasreti tatma zamanı,
Ayrılık hüznüyle doldum ağladım.

Mustafa Hoşoğlu
19.10.2016