Çok bunalınca başımı göğsüne dayardım
Hoşgörülü davranmadın gelmedi hiç yardım
Sorsanız bana kendimi nimetten sayardım
Hıçkırdım sendeledim hiçliğime ağladım
Üzülür oldum birden ufak, küçük şeylerden
Keman, tambur çareyi bulamadım neylerden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta