İnsanlık yolunda yürüyorken ben
Taktılar çelmeyi, düştüm, ağladım
Yılmadım zulümden, çıkmadım yolumdan
Toparlandım, kalktım, koştum ağladım.
Şiir yazdım, yazma deyip yaktılar
Ben yazdıkça hor göz ile baktılar
O yetmedi hayatımı yıktılar
Kendi mezarımı eştim, ağladım.
Susmadım hiç, kapatmadım çenemi
Bırakmadım "Barış" yazan kalemi
Anlattım insanlığa namert çilemi
Onulmaz dertleri deştim, ağladım
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!