O küçük kızın içimi ısıtan gülüşünde
Mutluluğun hazzını tattım da ağladım
Bir beyaz martının göğe süzülüşüne
Rıhtimda, saatlerce baktım da ağladım
Utana sıkıla ellerimi tutan avuçlarında
İkimize göre bir petek ördüm de ağladım
Rüzgârın hoyratça okşadığı saçlarında
Uzak çocukluğumu gördüm de ağladım
Parıltılı gözlerinde ben o küçük kızın
Tüm gençliğimi gezdim de ağladım
Elimden uçup giden zamanı
Birdenbire sezdim de ağladım
O çoşku dolu bir çocuk bense bitkin
Ve yaşlı olduğumu bildim de ağladım
Bu o küçük kıza yazılan son şiirim
Gözlerimi defalarca sildim de ağladım
(1973 İst. Zamanın gençlik dergisi Hey’de yayınlandı)
Vedat DidariKayıt Tarihi : 8.1.2004 11:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Didari](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/08/agladim-19.jpg)
Yüreğinize sağlık.. Herşeyiniz gibi şiirlerinizde beni etkilemeye yetti..Size imrenmemek imkansız:)
sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (3)