han buldum yolda yoruldum
yola bakarken ağladım
kirli su idim duruldum
çaya akarken ağladım
yolum düştü derelere
halim nedir ki sor hele
sanki yunus tum bilene
olta atarken ağladım
ne hana sor ne hancıya
çile gönle dayanınca
katlanılmaz bu sancıya
kanım akarken ağladım
ummanlarda seni buldum
peşinde koş koş yoruldum
gökte kara bulut oldum
şimşek çakarken ağladım
ey sevgili al hançeri
vur sen derinden parçalı
hançer göğüsümden içeri
sesiz batarken ağladım
çıktım bucaksız ovaya
doldurdum suyu kovaya
baktım karanlık havaya
yıldız kayarken ağladım
YETİM e sorulmaz yazgı
bilen varsa hudut çizgi
aşkına söylenen ezgi
kaşın çatarken ağladım.
Kayıt Tarihi : 2.6.2014 20:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!