Çağladı göz yaşım oldu bir nehir,
Derdimi yıllara döktüm ağladım.
Talihime küstüm eyledim kahır,
Dertleri sineme çektim ağladım.
İnsanlıktan uzak olup gezenler,
Yetimi,yoksulu vurup ezenler.
Dost görünüp dosta kuyu kazanlar,
Yolsuzluk diz boyu baktım ağladım.
Dostlar düşman çıktı yaktı kavurdu,
Harman etti küllerimi savurdu.
Bu günlerde çile beni doyurdu,
Boynumu kadere büktüm ağladım.
Yar dedim sineme yaralar açtı,
Yaramın üstüne tuz biber saçtı.
Dostum kara günde bırakıp kaçtı,
Kavurdu özümü yaktım ağladım.
Ozan Büryani'yem içerim yanar,
Kime derdim diyem el beni kınar.
Azdı yaralarım sızlayıp kanar,
Dert bana ben derde baktım ağladım.
Ozan Büryani / Süleyman AKBAŞ
Kayıt Tarihi : 4.6.2011 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Akbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/04/agladim-169.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!