Ağladım... Şiiri - Mehmet Halis Bozkurt

Hiçbir yağmur ıslatmadı toprağı
Döktüğüm gözyaşı kadar...

Ben sana ağladım
Ayrılığa değil...
Ayrılık sevginin demlenmesidir.
Hatırlayınca bir mutlu dakikayı
Gözlerin nemlenmesidir...
Ben sana ağladım
Ayrılığa değil...

Yüreğimi kavuran sensin
Sensin dudaklarımı
Çatlatan rüzgar
Bütün yağmurlar benim olsa
Benim olsa ne çıkar
Ben sana ağladım
Ayrılığa değil...
w
Sensin okyanuslar ortasında
Maviye yeşile laciverte
Günbatımlarında
Kızıla griye mora
Suya güneşe hasretim
Ben sensiz öksüz
Ben sensiz yetim
Ben sana ağladım
Ayrılığa değil...

Sensin hasretini çektiğim
Bir yaralı martı gibi
Sahilde sabırla
Uzaktan dumanını görüp
Sevindiğim
Bir gün geleceğinden emin
Beklediğim...
Ben sana ağladım
Ayrılığa değil...

Yokluğunda
Onikinci caddeye çıkar oldu
Bütün sokaklar
Yedinci katların hepsinde
Sen vardın
Kapattığımda gözlerimi
Ya balkona çıkar
Ya el sallardın
Ben sana ağladım
Ayrılığa değil...