10 Kasım sabahı,
temsilci çocuk
öne çıkıp,
okudu şiirini;
‘’Benim kadardı çoğu
Helallik aldı, süngü taktı
Erzurum’da, Hatay’da,
Çanakkale’de, Ankara’da
Başkumandanın ardında,
Vatan uğruna,
Cumhuriyet yolunda,
Düşmana siper oldu.
Analar yüreklerini yamadı.
Düşenlere ağıt yakmadı.
Türkü oldu gözyaşları, marş oldu.
Bugün gönderde duran bayrak,
Onlardan emanet kaldı.’’
Mozolede
Elinde beyaz bir çiçek
.....Ağlıyor şimdi çocuk
.........Ağlıyor kasımpatı
ağladıkça;
Aktı, yılların sevgi seli...
Aktı, mavi gözlerin
bugün bir yara olan
demokrasi özlemi….
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen zordur şiir yazmak. Söylenmesi gerekenler ile söylemek istediklerin çelişir... Bugün ben, Atamın huzura çıkıp şiir okuyacak olsam hangi şiiri okuyabilirim. Bu vatanın bir evladı olarak boynuma borç bildiğim ''Cumhuriyetin Bekçisiyiz'' muhteviyatında bir şiiri okumalıyım evet ama... Ya gördüğüm yanlışlıklardan sebep yürekten hissettiğim acımın sesini yani isyanımın sesini o şiire katmazsam, şiiri nasıl bir riyaya bulaştırmış olurum.... Ahhh. şiir içine şiir katmak benim kendi değerlerime ters düşmeden bulduğum bir çözüm oldu. Son bir söz ''Atam sen rahat uyu!'' Bu vatanı seven, seni seven benim gibi binlercesi var....
‘’Benim kadardı çoğu
Helallik aldı, süngü taktı
Erzurum’da, Hatay’da,
Çanakkale’de, Ankara’da
Başkumandanın ardında,
Vatan uğruna,
Cumhuriyet yolunda,
Düşmana siper oldu.
derken;
Çanakkale savaşlarında, Balıkesir lisesinin mezun veremediği, okul müdürünün o küçük kahramanlara değinerek;
"Bu yıl okulumuz mezun veremedi, onlar şehadet diplomalarını en büyük yerden aldılar" sözü burnumun kemiğini sızlattı, gözlerim yaşardı. O günlere mi, yoksa bir mirasyedi gibi umarsızca parsel parsel satılan vatanımızın bu günkü hallerine mi?...
Söyleyecek çok şey var da yazmaya mecalim yok. Yazmak istediklerimi yazamazken içimde bir yerler kanıyor. Müzmin iç kanamalarım var Fulya. Aramızda kalsın olur mu?...
Kutluyorum böyle dilimi çözen kalemini, yüreğini canım benim...Sevgimle...
Bu güzel şiir bana , hiç mezun vermemiş liseyi ve çocuk yaşta ölümü göze almış liseli çocukları anımsattı. Hepsini rahmetle anıyorum. Aynen bu duyguyu Çanakkale Şehitliğindeki *on beşliklerin* mezarları başında hissetmiştim de, koca koca adamların Vatan için ne yaptığını sorgulamıştım , düşüvermişti Usta'nın dizeleri
*
Neler yapmadık şu vatan için!
Kimimiz öldük;
Kimimiz nutuk söyledik.__________________
Kutladım bu güzel dizeleri canı gönülden. Kaleminiz hep yazsın. Son mısrada oturup düşündüm uzunca. Yüreğinize , emeğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (11)