Ağladıkça Şiiri - Mecit Aktürk

🍁Genden gelen tez kırılma huyum var
Ezildikçe kaderime küserim
Gözlerimde her dem acı suyum var
Üzüldükçe kaderime küserim

🍁Sarsılınca sol yanımda can surum
Düşünmemki nedir benim kusurum
Güzden kalan üç kuruşluk huzurum
Bozuldukça kaderime küserim

🍁Senelerdir yansa dahi tam buram
Ayan etmez, hep şen çalar tamburam
Sır sayıpta sakladığım her yaram
Sezildikçe kaderime küserim

🍁Gemi geçmez virane bir limanım
Âh çektikçe göğe çıkar dumanım
İnler neyim, ağlar udum, kemanım
Bezildikçe kaderime küserim

🍁İnsan olan heves ile gelerek
Gamlı köşke gam bırakmaz bilerek
Kar altında ben donarken, gülerek
Gezildikçe kaderime küserim

🍁Doğduğumda gül açarken kundağım
Gül dalından arta kalan budağım
Her maziye baktığımda dudağım
Büzüldükçe kaderime küserim

🍁Bahtım kara tüm işlerim acayip
Gözlerim yaş gülüşlerim acayip
Hayat ile aramdaki ince ip
Çözüldükçe kaderime küserim

🍁Dert büyükse dinmez dilde âh u zâr
Kalemime sus demesem söz uzar
Her tan vakti ufkumda hep o mezar;
Kazıldıkça kaderime küserim