Geçip gidiyor ömür, eğrisiyle, doğrusuyla
Uçup gitti seneler, biz nelere ağladık...
45 yılın hikayesi bir tek satırsa
Yürekten gelen sesi,dile söyletemeden ağladık.
Bir gölge gibi yürüdü hüzün arkamızda
İzbeli yollara düştük de ağladık..
Hesap kitap yoktur atılan adımlarımızda,
Vuslat kimedir bilmem ki; biz ağladığımıza ağladık.
Her gün yutkunuyoruz, bakıp bakıp aynalara
Gerçekler ortada iken, biz hayellerimize ağladık..
Kim kondurdu ki akları; simsiyah bu saçlara
Biz baharı yaşayamadan, kışlara ağladık..
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler.
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
TÜM YORUMLAR (15)