Rabbim sevdiğine gel dermiş kulum
Kaybolup yok olmak değil ki ölüm
Seven sevdiğinden görür mü zulüm
Hüzün güllerini derip ağladık
Evladı olmaktan hep onur duyduk
Sevilip sevmeye sanmayın doyduk
Onları yan yana mezara koyduk
Üstlerine toprak serip ağladık
Bu yalan dünyaya aman kanmayın
İsyan ateşine düşüp yanmayın
Sakın kendinizi yalnız sanmayın
Sizleri de bizden görüp ağladık
Kayıt Tarihi : 15.10.2009 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yusuf ziya demir ve fatma demir anısına
TÜM YORUMLAR (3)