Ağladığımı gördün mü? Şiiri - Davut Yeşi ...

Çırılçıplak bir sevdanın yorulmuş kollarında
Merhabası eksik sefil bir kahvaltı sofrasında
Aç kalmış bir yırtıcının hırçınlaşmış gözlerinde
Sen hiç isyan ettiğimi gördün mü?

Samyeline esir düşmüş poyrazım
Kudurmuş denizlerim dalga dalga vururken
En huysuz köpeklerin çığlıkları sinerken geceme
Karanlık gözlerine,
Kör sevdamla bakarken
Sen hiç ağladığımı gördün mü?

Ezilirken yüreğim ecnebi topraklarda
Pazarlanırken duygularım buz tutmuş tezgâhlarda
Yosunlaşmış gönüllere hükmedince kahpelik
Ve kanımın son damlası sayıklarken adını
Sen hiç üzüldüğümü gördün mü?

Biliyorum kayıplara karışmış tüm mevsimlerim
Zindan zindan akarım nehirlerin set vurulmuş mahzun suyunda
Biliyorum meçhul sevdaların çirkef elleri dolanmış gırtlağıma
Ve uğurlarken beni bir örümceğin pas tutmuş zalim ağına
Sen hiç korktuğumu gördün mü?

Gidiyorum diyerek söylediğin şarkılarda
Yalancı şairlerin saçma şiirlerine konu olurken
Yılan yürekli rezil mahlûklara aşkını sunarken
Ve gülerek eğlenerek yüreğimi leş kuşlarına atarken
Sen hiç ardıma dönüp baktığımı gördün mü?

Akmadı gözlerimden yaşlar bunu bil,
Ağrımadı yüreğim gam tutmadı ardından
Kanıma karışsa da büyülü kanın
Serseri ezgilerin esrarlı sözlerinde
Tiryakin olmadım asla bunu da bil.

Giderken darağacına gönlüm
Ve zulüm görürken zindanlarında
Sen hiç diz çöktüğümü gördün mü?