Ağladığım Zamanlar Şiiri - Ahmet Çelik

Ah elimde olsaydı bu dünyaya gelmezdim
Derin derin solurum ağladığım zamanlar
Ferhat’ın gözyaşıyla o dağları delmezdim
Yavaşça doğrulurum ağladığım zamanlar.

Leyla’daki arzuyla çölü meskeni yapmış
Yiğit arenasında vahdet topunu kapmış
Şu varlık denizinde gönlüm firaka sapmış
Mecnun gibi ulurum ağladığım zamanlar.

Bedenimle ararken yükselir gam çıtası
Hâlbuki iyi bilirim bu da nefsin hatası
Düşünceyle hem haldir aşkın her meta ısı
Seninle yoğrulurum ağladığım zamanlar.

Ağrıyıp can yaksa da hasta yaşlı dizlerim
Vuslata erenlerin yol taşını izlerim
Bazen kendimden bile akan suyu gizlerim
Ben kaybımı bulurum ağladığım zamanlar.

Bu üç günlük geçici imtihan dolu hayat
Büyüler her insanı ruhtaki tüm seyahat
Hazzın doruğu sanki sunulmuş ab ı hayat
İnan tek can olurum ağladığım zamanlar.

08.06.2018
Ahmet Çelik