Korkma!
Kimseye söylemem,
geceleri
senin için ağladığımı.
Sensiz geçen her gece
bedenimden bir parça eksildiğini.
Suçüstü yakalamıştım düşümü,
seni düşlerken.
Çapkın,
ruhundan aciz bir düş.
Geceleri
arıyorum seni.
Seni!
Kayan yıldıza,
mehtaba,
yere süzülen ay ışığına sordum.
seni tanımıyorlardı.
Oysa beni!
Beni tanıyorlardı.
Yoksa sen,
küskünmüsün onlarla,
dillerinden mi anlamıyorsun?
Anlamıyorsan
geceleri kime ağlamışım,
seni kime sormuşum.
Haziran 1997
Mersin
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 18:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!