Ağladı tabyalar mazi denince,
Islandı taşları anılarına..
Düşmanın geldiği o meşum gece,
Bir şehir katıldı Dadaş barına....
Yaralı haliyle; en ileriye,
Bahri Bey, düşmanı attı geriye,
İşte şu gördüğün Aziziye de....
Kanları belendi, Kasım karına....
O sabah ezanlar hadin diyordu,
Düşmanın üstüne gidin diyordu...
Neneli-hatunlu kadın diyordu,
Bu diyiş gitmez mi insan arına....
O arla bir destan kaldı yarına..
Kayıt Tarihi : 9.11.2020 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!