Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
' bakakalırım giden gemilerin ardından... kendimi denizlere atamam.. dünya güzel.. serde erkeklik var, ağlayamam' (O. VELİ)
................
ahh ağlamak bazen ne iyi gelir insana.. ağlamak boşalmaktır, yüreğine saplanmış zehirleri boşaltmaktır ağlamak.. bir ic dökümü, bir bahar temizliği, bir arınımdır ağlamak..
oysa, ağlayamayış ne kadar zordur.. içine akması damlalarının.. bir gaz sancısından kurtulamamak gibi.. ya da, doğum sancıları çekip çekip doğuramamak gibi..
................
nerde ağlamaklı bir şair görsem
kendimi alıp, denizlere atasım gelir
kirpik ucunda donmuş bir damla görsem
eritmek için kendimi yakasım gelir
giden geminin dumanı tütse gözüme
utancı bırakıp sahile, ağlayasım gelir
................. ama yine de ağlayamam
...........damlalarımı özgürce salamam
o yüzden hep bir doğum sancısı tutar beni
miadım dolar, kaldırıp bir kenara, atar beni
..........
beni de ağlatacak ya, şimdi bu şiir
fazla kağıt mendiliniz var mı ki şair?
....
tebrikler :) :) :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta