Ağla;
Yüreğini yüreğinden çekip alıyor
Seni sana bıraktı gözyaşın sel oldu
Bir taşı kuşun kafesine koydu
Göğün mehtabı yok yeryüzü karanlık
Gittiği yolu sevaba yoruyor
Herkes başladığı yere dönüyor
Sana kalbim solan bir çiçek
Suyu demden sohbeti elden al diyor
Ağla ki;
Gözyaşın dağı taşı titretsin
Gökten yere adem elması düşsün
Harap bitap gönlün dağlansın
Söküğü sana iğnesi yazmasında kalsın
Dağa varsam da dağlansam
Bir dala konan serçe olsam
Varolsam hana hancı olsam
Dengine düşüp çiçeğe arı olsam
Kayıt Tarihi : 11.3.2021 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!