Avuçlarım kanıyor günbegün
Her gün dünden beter zulüm
Çatlamaya yüz tutmuş
Artık sabır taşım
Ne zaman biter
Bu işkence
Aldığım her bir soluk
Verdiğim yaşam savaşım
Yavru ceylan ürkekliğinde
Çırpınan yüreğimin çilesi
Sırtımdaki dünyanın
Taşınası hali kalmamış
Sen değilsin suçlu
Eğride doğruyu arayan ben
Kaf Dağı’nın gölgesinde kalmış
Zümrüd-ü Anka masalına inanmış
Hatta Yüreğini veren ben suçluyum.
Kırıklar kırıklarla onarılmazmış
Yüreğin dizginleri tutulmalıymış
Sana şikayet edemem
Kasvetli geceni sersen de önüme
Umutlara gebe güneşi yine
Sendin doğuran her yeni güne
Yalandan da olsa
Soğuk kışlarının ardından
Çiçekleri açtıran gönlüme
Ben suçluyum, ben
Riyayı bilmeyen
Seviyi, sevisizliği çözemeyen ben
Ağla kızım, ağla şimdi derdine
Ağla kaybettiklerine
Ağla değer verip, değersiz göründüklerine
Sırtındaki hançerine
Ağla ki temizlensin yüreğin
Dökülsün içindeki zehrin
Kıyametin, ecelin...
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 11:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mavi Umay Şükran Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/24/agla-kizim-agla-2.jpg)
Riyayı bilmeyen
Seviyi, sevisizliği çözemeyen ben
Ağla kızım, ağla şimdi derdine
BUNLARA AĞLAMAK DEĞİL
GURURLANMAK GEREKİR
RİYAKARLAR,YALAKALAR
AŞKA MEZAR KAZANLAR
SAYGIDAN NASİBİNİ ALAMAYANLAR AĞLASINLAR
SEN NEDEN AĞLAYACAKSIN Kİ ?
BU KALP SEVGİNİN DOĞRU ADRESİ
BIRAK SEVGİSİZLER AĞLASINLAR
İŞTE ŞİİR BU
SERBEST ŞİİRİN HARİKA BİR ÖRNEĞİ
KUTLARIM ŞÜKRAN
SEVGİ DOLU SICAK KALBİN HEP BÖYLE ÇOŞŞUN
BİRGÜN GELECEK
Ey, bakışı
Gökkuşağı boyalım.
Ey, gülüşü
Kır çiçeği oyalım
Ey, uykusu
Karanfil rüyalım
Umuduna,
Ay vurmuş
Yayla gecelerince gülenim
Ey! Düşlerimin
En güzeline denk gelenim
Ey perakende,
Gecekondu sevdalarda ölenim.
Daha dün
Yüreğimizde kurşun
Devrilmiş selviler gibi yattığımız.
Her gün
Yarınlar gülsün diye,
Canımızı ölümlere attığımız.
Biliriz ki,
Bir gün gelecek,
Can suyuna
Kanımızı kattığımız bu çiçek;
Filizlenip, dal dal büyüyecek.
İşte o zaman bu dünya,
İşte o zaman bu sevda
On dördünde ay gibi gülecek.
Ve o zaman;
Amasız,
Çıkarsız,
Hesapsız kitapsız;
Ezberletilmiş olmayan;
Sevgilerle sevip, sevilecek insan.
Söyle
Bu değil mi insana layık olan?
Mahmut NAZİK 04. 03.2007 MERSİN
KUTLARIM
TÜM YORUMLAR (4)