Ağla kalbim Şiiri - Erdener Kırım

Ağla kalbim
Hıçkırıklara boğulsun bedenim
Göz yaşlarımın kaynağı kurusun
Sevdayı bıraktık batan gemide...

Şimdi hüzün kaplı bir bulut kümesi başım
Gelecek,umutsuzca çırpınan karada balık
Düşler,ulaşılamayan ufuktaki kara parçası

Bir kelebek ömrü,yaşam zamanı
Üzüntü,kederler ve günlük sevinçler
Kendini kandırmaya devam et
Yaşam denen tiyatro sahnesinde

Ağla kalbim
Ölmüş anam ve babam için
Körelmiş duygularımla tüm aşklarıma
Seslensem mazime
Mektup yazsam geleceğime
Düzelirmiydi yazgım...
Artan sıkıntılarım
Gelmeyin duvarlar üstüme

Karanlıktan aydınlığa çıkarmı gecem
Gündüzler kısalmakta geceler uzarken
Dostlar ararmı,resimlerden fırlarmı bilmem
Tam onlara ihtiyacım varken

Ağla kalbim
Umutsuz bir aşkın son feryadı....
Beklenen le bekleyenlerin
kaderine ağla........
Aşkın gözyaşları.......
Zümrüdü Anka kuşu gibi
belki senide iyileştirir.......
Belki küllerinden
yeniden doğarda.........
hayatı yeniden yaşarsın....

(İstanbul........05/01/2006)