Ağla İstanbul Şiiri - Arif Baltacı

Ey be İstanbul, ey taşı toprağı altın
Sevdaları yalan, sevenleri hain şehir.
O boğazının mavileri yetmedi mi sana
Gözyaşımı da istedin benden.
Aksın sevdiğimin uğrunda gözyaşlarım ne çıkar ki
Varsın durmasın sonsuza kadar
Senin mavilerin yetmiyorsa sana
Ağlarım yetene kadar aklımda sevdiğim var.
Ağıt yaksın yaşlı teyzeler ardımdan
Yalnızım ey gökteki yıldızlar.
Ağla be kahpe İstanbul
Sende ağla biraz benim ardımdan.
Bahara soyunan taze çiçek kokan ormanlarını
Bindiğim vapurun ardından uçan martılarını
Ve beni sevmeyen o kadını
Çıkarıp anılarımdan gideceğim şehrinden
Çantama biraz umut, çok az dostluk ve biraz da vefa aldım
Bütün kötü anlarımı sana miras bıraktım.
Dedim ya İstanbul biraz da sen ağla.
Benim acım zaten yeter bana.