Kadıköyden İstinye’ye
Gitmek için bindim gemiye
Tan güneşi dolmaya başlamıştı içeriye
Oturdum pencereye yakın oturağın üstüne
Motorun çalışması önce gemiyi sarstı
Titreyen o koca kütle ileriye atıldı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sevdim.
Şiirinizi ve sizi tebrik eder başarılar diler saygı ve hürmetlerimi sunarım....Mehmet Karlı
gözlem görkemli ama biraz aceleci işlenmiş...tekrar ele almanızı öneririm..sevgiler..
Bır gun bır Istanbul vardı demeyız umarım....
ınsanları mahvedıyoruz dogayı mahvedıyoruz ve kentlerı de extre olmuyor...asıt yagıyor artık ve Istanbul asıt aglıyor...
sevgıyle kalınız daıma,
Ne yazık ki değerini bilmiyor ve koruyamıyoruz bu bağlamda çok güzel işlemişsiniz.
Tebrik ederim.
Tebrikler dost,ellerine sağlık..Biraz daha lirizm eklense destan olabilecek gibi hissettim.
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta