AĞLA İSTANBUL AĞLA
İstanbulun devasa meselesi çok
Sinesine de saplanmış zehirli ok
Payitahtım ölmüşte ağlayanı yok
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Yollar geçit vermez araba seline
Ömr sermayesi tükenir öylesine
Acıyorum yolcuların ahvaline
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
İstanbulun derya-dereleri dert küpü
Denize dökülüyor çamuru, çöpü
Haliç’in üstünde adeta kirli örtü
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Yüce Mevlam vermesin afet, zelzele
Düzenbaz Başın işi-gücü velvele
Seni boğmak için vermişler el ele
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
İçilecek suyuna kalınmış hasret
Pis kokulu sular musluklarda servet.
İstanbullu kaderine razı, hayret!
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Gökdelenler adeta korkulu kâbus
Ayasofya, Sultan Ahmet olmuş mahpus
Neyin karşılığında oldular sus-pus?
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Dere-tepe maalesef olmuş talan
Kaldırımlar işgal, deyiniz ki yalan
Halkımın hakkını pervasızca çalan
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
'Taşı-toprağı altın’ İstanbul beleş
Gel bu şehre nasıl yerleşirsen yerleş
Ormanlık alanları çekildi peşkeş
Ağla İstanbul ağla kendi haline
İstanbul artık ruhsuz, ölü bir şehir
Betondan dev binalar kusuyor zehir
Gözbebeğime yüklendi bunca kahır
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Hançeri vurmuşlar sinesine, inler
Yer -gök ayyuka çıkan çığlığı dinler
Ah alsın ihaneti reva görenler
Ağla İstanbul ağla kendi haline
Mahvettiler Fatihin emanetini
Bilemediler kadrini kıymetini
Şimdi ise yaşıyor kıyametini
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Dillerde düşmeyen şarkısı, türküsü
Sahipsiz şehrin unutulmaz öyküsü
Mazide kaldı tarihi görüntüsü
Ağla İstanbul ağla kendi haline
Bedir KUŞ 14.02.2025 İstanbul
Gökdelenler adeta korkulu kâbus
Ayasofya, Sultan Ahmet olmuş mahpus
Neyin karşılığında oldular sus-pus?
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Dere-tepe maalesef olmuş talan
Kaldırımlar işgal, deyiniz ki yalan
Halkımın hakkını pervasızca çalan
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
'Taşı-toprağı altın’ İstanbul beleş
Gel bu şehre nasıl yerleşirsen yerleş
Ormanlık alanları çekildi peşkeş
Ağla İstanbul ağla kendi haline
İstanbul artık ruhsuz, ölü bir şehir
Betondan dev binalar kusuyor zehir
Gözbebeğime yüklendi bunca kahır
Ağla İstanbul ağla kendi haline.
Hançeri vurmuşlar sinesine, inler
Yer -gök ayyuka çıkan çığlığı dinler
Ah alsın ihaneti reva görenler
Ağla İstanbul ağla kendi haline
Dillerde düşmeyen şarkısı, türküsü
Sahipsiz şehrin unutulmaz öyküsü
Mazide kaldı tarihi görüntüsü
Ağla İstanbul ağla kendi haline
14.02.2025 İstanbul
Kayıt Tarihi : 16.2.2025 21:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!