Sen ey İstanbul!
Sen ey gözlerimde yaşlar biriktiren.
Orda burda beynime kazınmış silüetinle,
Ey yüreğimi delik deşik eden!
Hani her akşam tepelerinden yuvarlandığım,
Güneşin doğuşuyla kaldırımlarında tepindiğim,
Tarihini kıskanıp, ibnelerine küfürler ettiğim.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
