Ağla İstanbul Şiiri - Ömer Kara

Zaman ateş olmuş yakıyor seni
Bu yangından sön de ağla İstanbul
Moda cephe almış yıkıyor seni
Gel kendine dön de ağla İstanbul

Geceleri geçtin sabah boğuldun
Eğilmez sanmıştım sende eğildin
Bende biliyorum böyle değildin
Mazimizi an da ağla İstanbul

Nice asırları bastın bağrına
Çağ açıldı, çağ kapandı uğruna
Varsın kulak verilmesin çağrına
Yüreklere in de ağla İstanbul

Yedi tepe üstü yükselen mana
Karanlıkta ışık tutuyor cana
Günbegün hasretle yanarım sana
Sende bana yan da ağla İstanbul

Kaderin mi senin bu çile böyle?
Kendinden sürgünün biter mi söyle?
Ezanla halini arz-ı hal eyle
Gökyüzüne sun da ağla İstanbul

İstanbul! Olmadı kimse sana yar
Sokaklar, caddeler aleni mezar
Seymani'yle kader birliğinde var
Ben ağlarım... Sen de ağla İstanbul

1 Nisan 2005-İstanbul

Kul Seymani