Ağla gülüm ağla
Sen ağladıkça
Sevgiler yumak olup
Yüreğinde büyüsün
Acıyı filize, filizi yüreğine koysun
Sen fidanını severken
Sevgini köklerinde hissetsin
Ağla gülüm ağla
Yeşil gözlerin kuruyana kadar
Sevdiğin yüreğini hissedene kadar
Senin hislerini
Yaşıyorsam seninle
Ayrılığın ateşi düştü içime
Bu dünya ölümlü dünya
Neylersin gülüm
Yaşlı genç fark etmiyor
Gelip kapıya dayanınca
Ağlarsın gülüm
Ağla gülüm ağla
Kırılmış dalların
Tutmaz kolun
Sevdiğini aldılar
Sallanmaz artık dalların
Ağla gülüm ağla
Soğumuş, donmuş
Buz kesilmiş bedeni
Gidilmez artık
Varılmaz artık
Onun gittiği yere
Onun vardığı yere
Ağla gülüm ağla
Göz damlaların
Pınar olsun
Gül ağacının dibine
Ark olup varsın
Gül ağacımız büyüsün
Anıtımız olsun…
Kayıt Tarihi : 4.5.2010 13:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!